Niet ethisch, wel manipulatief en zeer de moeite waard
In deze nieuwe rubriek beoordeelt het ABB advocatenseries op bingewaardigheid, juridische inhoud en suspense. Deze editie bespreken we How to Get Away with Murder (HGAWM), de serie over topadvocate en hoogleraar Annalise Keating, gespeeld door Oscarwinnares Viola Davis. Waarschuwing: bevat minimale spoilers.
Tekst: Nick van den Hoek
Tussen het lesgeven door volgen we in How to Get Away with Murder (HGAWM) de strafrechtpraktijk van advocate Keating, die vijf studenten selecteert om haar daarbij te helpen. Elke aflevering staat in het teken van een klein stukje theorie in de collegezaal en het oplossen van een nieuwe zaak. Daarnaast loopt de moord op een studente als rode draad door het eerste seizoen en raken de student-stagiaires van Keating zelf betrokken bij een gruwelijke moordzaak mét cover up. Zoals gebruikelijk bij een Amerikaanse serie ligt het tempo hoog en al snel blijkt dat Annalise ver gaat to get away with murder. Het blijft dus niet bij slimme trucjes om de jury te manipuleren. Annalise deinst er niet voor terug om ontlastend bewijsmateriaal op ‘creatieve’ wijze boven tafel te krijgen. En onder druk van professor Keating helpen haar student-stagiaires daar handig bij (‘Are you good for anything or can you only do your job when you’re screwing evidence out of someone?). Zo worden computers gehackt, getuigen onder druk gezet en officieren van Justitie afgeperst. En in de rechtszaal wordt daar glashard over gelogen. Erg realistisch is de serie dus niet. Maar goed, de serie is wel op zijn best wanneer Annalise de vloer aanveegt met iedereen die aan een vrijspraak in de weg staat: ‘Prayers are for the weak — I’ll stick to beating your ass in court’.
De rol van Annelise Keating wordt gespeeld door Oscarwinnares Viola Davis. (foto: ABC).
Niet ethisch, wel manipulatief
Wat HGAWM echt de moeite waard maakt, is het betere acteerwerk van Davis. De sterke persoonlijkheid van Annalise Keating lijkt haar op het lijf geschreven. Hoe Annalise getuigen verhoort, officieren onder druk zet en cliënten de waarheid vertelt, is indrukwekkend. En hoewel ze dus niet ethisch te werk gaat en ronduit manipulatief is, blijf je aan haar kant staan. Dat komt wellicht mede omdat Davis ook de kwetsbare kant van Keating goed weet te vertolken. Want ook de tranen vloeien rijkelijk. Bijvoorbeeld als Annalise erachter komt dat haar echtgenoot Sam een affaire had met de vermoorde studente (‘Why is your penis on a dead girl’s phone?’). Annalise houdt er trouwens ook zelf een affaire op na, met detective Nate Lahey, die haar op allerlei manieren helpt om zaken rond te krijgen.
(foto: ABC).
Verder scoort de serie goed op diversiteit, met een hoofdrol voor Davis als sterke, succesvolle zwarte vrouw. Maar ook de vijf student-stagiaires zijn, op één witte heteroseksuele man na, allemaal minderheden, die niet (erg) vervallen in stereotypen. Zoals gezegd kijkt de serie lekker weg, dus met bingewaardigheid zit het wel goed (de eerste vijf seizoenen staan op Netflix). En hoewel de nieuwe zaken soms een beetje voelen als fillers voor de onderliggende verhaallijnen, wordt de serie steeds spannender naarmate het seizoen vordert. Je wilt toch weten wie er vermoord is, wat ze met het lichaam gaan doen en natuurlijk, of ze ermee wegkomen. De serie blijft ook na het eerste seizoen boeien, omdat de personages zich ontwikkelen, de te behandelen zaken maatschappelijker en politieker worden en bovenal omdat Davis de steeds labielere Annalise voortreffelijk speelt. Al met al is deze serie zeer de moeite waard.
