De Amsterdamse advocaat Jan-Paul de Wit won vrijdag 10 december samen met zijn zwager de derde en beslissende ronde van de BNNVara-quiz 2 voor 12, zonder een enkele fout te maken. Reden genoeg voor Baliebulletin om De Wit te feliciteren en te vragen naar zijn ervaringen met het programma.

De quiz 2 voor 12, sinds 2019 officieel 2V12, is al 50 jaar een van de smaakmakers van de publieke omroep. Voor wie het programma niet kent: twee teams van twee personen moeten twaalf vaak zeer moeilijke vragen over allerlei onderwerpen beantwoorden, en uit de beginletters van de juiste antwoorden een woord samenstellen. Daarbij mogen zij gebruik maken van naslagwerken (“Die zoeken wij op”), maar elke seconde die daar aan wordt besteed kost geld. Het team dat een aflevering wint mag terugkomen ­- maar niet meer dan twee keer. De beginronde duurt vijftien minuten, elke ronde dat een team verder komt, krijgt het een minuut minder speeltijd.  Het programma wordt gepresenteerd door Astrid Joosten.

In de afgelopen drie uitzendingen ging een team dat bestond uit Jan-Paul de Wit en zijn zwager Jan Willem de Leeuw de strijd aan. De Wit werkt bij het kantoor WLT Advocaten en legt zicht toe op arbeidsrecht en familierecht. De Wit treedt in zijn advies- en procespraktijk op voor ondernemers en particulieren.

Jan-Paul de Wit: “Het is me eigenlijk met de paplepel ingegoten: Mijn ouders waren ook gek op quizzen.”

U en uw zwager vertelden dat uw zus u beiden heeft aangemeld voor het programma. Hoe lang heeft u moeten wachten voordat u aan de beurt was? En wist u dat u voor het programma was opgegeven?

“Mijn zus heeft ons een jaar of vijf geleden opgegeven. In het verre verleden had een vriendin van mij zichzelf en mij ook al eens als team aangemeld, en ook een cliënt heeft dat zo’n jaar of acht geleden gedaan. Wij hebben daar nooit een reactie op gehad, en ik ging er eigenlijk van uit dat de poging van mijn zus ook een zachte dood was gestorven. Waarom we nu ineens kwamen bovendrijven weet ik niet. In elk geval kregen wij in november vorig jaar een uitnodiging voor een voorselectie op het Mediapark in Hilversum. Er waren die dag twee groepen van elk zo’n 100 man en vrouw opgeroepen. Teamleden moesten afzonderlijk van elkaar 100 open quizvragen beantwoorden. Wanneer beide teamleden naar ik meen 65 vragen goed hadden beantwoord was het team ‘door’. Het 2 voor 12-avontuur eindigde voor de teams waarvan één of beide teamleden die norm niet hadden gehaald. Aan het einde van de middag bleek tweederde deel van de aanmeldingen afviel. De overblijvers zouden ergens in 2021 worden opgeroepen voor de opnames.”

Was u al lang een fan van het programma?

“Ja! Het is me eigenlijk met de paplepel ingegoten: Mijn ouders waren ook gek op quizzen. En 2 voor 12 is als quiz sowieso iconisch omdat het al 50 jaar op televisie is. Het is een beetje slow televisie, op vrijdagavond aan het begin van het weekend, en het wordt met veel liefde gemaakt. Verder is Astrid Joosten natuurlijk ook een erg prettige presentatrice. Als het even kan, kijk ik het live, maar anders later in de week.”

Hoe bereid je je voor op 2 voor 12?

“Ik geloof niet dat je je er echt op kunt voorbereiden. We kregen wel een lijst van twee A4-tjes toegestuurd met de naslagwerken waaruit de redactie de vragen haalt. Met als tip om met die naslagwerken te gaan oefenen. Dat heb ik één keer geprobeerd in de Openbare Bibliotheek aan het Oosterdok. Die naslagwerken waren echter door het hele gebouw verspreid, en bovendien voor een belangrijk deel uitgeleend. Ik hield het na een uur dan ook maar voor gezien  – maar heb mijn zwager wel bezworen dat ik er een hele dag had geoefend.”

U en uw zwager leken de zenuwen goed in bedwang te hebben. Ik kan mij echter goed voorstellen dat het zenuwslopende minuten zijn. Hoe ervoer u dat?

“Zenuwslopend was het niet. Het is best een cosy setting. In een grote studio is een klein bibliotheekje ‘nagebouwd’ met een achtergrond van bedrukt plastic dat is geplakt op een houten skelet, en verder heel eenvoudige materialen. Het was allemaal heel gemoedelijk, we hadden best lol met Astrid Joosten en er was verder geen publiek aanwezig. Bovendien duurt het hooguit een kwartier, dus je bent klaar voor je het weet.”

Stijgt de spanning bij elke aflevering, of wordt dat elke week toch een beetje minder?

“We hadden het geluk dat we in de laatste drie uitzendingen van het seizoen zaten, en die werden heel efficiënt achter elkaar in één middag opgenomen. We moesten drie setjes kleding meenemen, en doen alsof het december was. We zaten die hele middag daardoor eigenlijk in één lange flow, maar toen het programma werd uitgezonden zagen we zelf wel dat we steeds relaxter werden naarmate we verder kwamen.”

U kon razendsnel opzoeken. Staat u daar om bekend?

“Als advocaat ben je natuurlijk wel gewend om de hele dag van alles en nog wat op te zoeken, maar ik geloof niet dat ik bekend sta om mijn razendsnelle opzoeken. Als ik voor mijn werk iets opzoek gaat het ook niet zozeer om de snelheid, maar meer om de trefzekerheid. Vroeger had ik wel een geheugen waaruit ik snel de meest bizarre feitjes kon opdiepen, maar naarmate de jaren verstrijken merk ik dat dat inmiddels wat stroever gaat. Vooral namen worden lastiger en dat merkte ik ook bij de drie afleveringen van 2 voor 12. Maar met wat opzoekwerk hebben we ons er toch goed doorheen geslagen.”

Voor welke vragen vreesde u het meest?

“Sportvragen, maar daarin is mijn zwager juist goed thuis. Uiteindelijk zijn er trouwens helemaal geen sportvragen voorbijgekomen. ”

Heeft u veel reacties gekregen?

“Heel veel reacties. Bij de laatste twee rondes was de avondlockdown al ingegaan, zodat veel mensen noodgedwongen thuis voor de buis zaten. Bij de laatste uitzending waren er zo’n 1,2 miljoen kijkers. Familie en vrienden wisten er natuurlijk van, maar ik kreeg ook veel reacties van klasgenoten van de basisschool en middelbare school, cliënten, oud-cliënten, advocaten uit een grijs verleden, buurtgenoten. Inmiddels heb ik ook van heel veel mensen om mij heen gehoord dat 2 voor 12 hun favoriete programma is. Toegegeven, daar zitten veel 50-plussers tussen! Dankzij het verplichte mondkapje word ik in winkels trouwens niet herkend. Ik kan dus gelukkig nog wel gewoon boodschappen doen zonder dat ik handtekeningen hoef uit te delen!”

Jan-Paul de Wit (r.) en zijn zwager Jan Willem de Leeuw buigen zich over het twaalfletterige woord. (bron: screenshot BNNVara).

En dan de beroemde pennenset (berucht natuurlijk, als je niet wint): is die in gebruik genomen of heeft die thuis een ereplaats gekregen?

“Je ziet Astrid Joosten de pennenset eigenlijk alleen uitreiken aan het verliezende team. Wij waren dan ook bang dat als we de derde ronde zouden winnen wij helemaal geen pennenset zouden krijgen. Maar gelukkig was het én én. De pennen liggen nu op mijn kantoor te pronken – eigenlijk behoorlijk werkloos, want heel veel handtekeningen hoeven er tegenwoordig niet meer te worden gezet.”

Heeft u een leuke bestemming bedacht voor de prijs?

“Eigenlijk nog niet. Het was trouwens een tegenvaller dat er bijna dertig procent kansspelbelasting op het prijzengeld werd ingehouden. Terwijl 2 voor 12 voor mijn gevoel niet echt een kansspel is. Misschien langs deze weg een vraag voor een confrère of collega die thuis is op het terrein van de kansspelbelasting: ik ben heel benieuwd of die inhouding juist is, en of daar nog wat tegen te doen is. Ik ben advocaat genoeg om zelfs over een gewonnen prijs de strijd aan te gaan!”

De aflevering waarin Jan-Paul de Wit samen met zijn zwager met de eer gaat strijken kan hier worden teruggekeken:
https://www.npostart.nl/2-voor-12/10-12-2021/BV_101404988