1. Waarom heeft u destijds voor de advocatuur gekozen?
De advocatuur was voor mij het logische gevolg op mijn rechtenstudie. Ik wilde mij dat “vak” wel eigen maken. Boeiend om zo de maatschappij in te springen met alles wat daar speelde: overeenkomsten, strafrecht, familierecht, arbeidsrecht, onroerend-goedrecht, letselschade, faillissementen enz. het hele scala van het recht waarop de maatschappij dreef. En zo was het ook. Je moest alles kunnen! Dat trok mij aan.
2. Welke zaak is u het meest bijgebleven?
Ach het zijn er wel wat, of het nu die onrechtmatige ontruiming door de deurwaarder betrof, waarbij al het houtsnijwerk van een zeer bekende kunstenaar op de gracht terecht kwam tot plezier van het publiek dat kon graaien en die zaak voor de deurwaarder tot de Hoge Raad bevochten of die jongen die de aardappeleters van Van Gogh met een mes te lijf ging of dan die grote bodemverontreinigingszaak in de jaren 80. Deze en veel aparte zaken blijven mij bij en geen van alle “het meest”.
3. Wat is de belangrijkste verandering geweest in de tijd dat u advocaat bent?
De nu begonnen (totale) digitalisering van het rechtsbedrijf!
4. Vindt u dat de overheid voldoende rekening houdt met het vak van de advocaat?
Het gaat niet om het vak van de advocaat. Het gaat om “het recht”(dat zijn vak is) en daarmee is door de overheid wel erg gemakkelijk omgesprongen. Nadrukkelijk noem ik de rechtsbescherming van de minderbedeelden. De sociale advocatuur van de zeventiger jaren zit nog in mijn bloed en die toen werd opgebouwd, maar nu weer behoorlijk is uitgekleed zeer ten nadele van de minder bedeelden.
5. Wat vindt u het leukst aan uw vak? Indien u het allemaal overnieuw zou mogen doen, zou u dan een ander beroep hebben gekozen?
Ik zei het al. Het brede maatschappelijke scala van het recht dat als advocaat voor je open staat. De belangrijke en afgemeten rol in één van de poten van de Trias Politica tegelijk die volstrekt onafhankelijke positie. Het contact met mensen en hun rechten trachten te realiseren. Indien ik opnieuw zou kunnen beginnen, zou ik na de rechtenstudie zeker weer voor dit schitterende vak kiezen.
6. Er is veel te doen over de pensioenleeftijd; wat vind u de ideale pensioenleeftijd voor een advocaat?
Een voor een ieder vastgestelde (verplichte) pensioenleeftijd kan natuurlijk nooit ideaal zijn. Dat behoort ieder immer voor zichzelf uit te maken. Als die leeftijd er toch moet komen, stel hem dan maar gelijk aan die van de rechter: 70 jaar..
7. Heeft u nog tips voor (jonge) advocaten?
Ga niet voor het geld, ga voor het vak dan komt het geld er wel.
* * *