Monumentaal pand aan het Vondelpark blijft bekoren

Het kantoor van deBreij ligt aan het Vondelpark, waar de advocaten goed gebruik van maken door wekelijks te bootcampen of na de lunch buiten een rondje te lopen in het park. We spreken met kantoordirecteur (en voormalig advocaat van deBreij) Michèle Jenniskens over de bijzondere geschiedenis en inrichting van het monumentale pand.

Tekst: Maureen Hovens & Luce Smithuijsen

 

Het pand van deBreij heeft een symmetrische voorgevel met twee voordeuren.

Op een koude vrijdagochtend komen wij door het Vondelpark aangefietst. Vrijwel direct aan het park ligt het monumentale pand waarin de advocaten van deBreij huizen. We worden hartelijk ontvangen door Michèle Jenniskens in een van de spreekkamers op de begane grond, waar grote foto’s uit de collectie ‘tidal pools’ van fotograaf Pim Vuik zijn ingelijst. Op onze opmerking dat het pand heerlijk geurt, antwoordt Michèle glimlachend: ‘Ja, onze lunch staat waarschijnlijk in de oven’. Hoewel het pand groot oogt, hangt er een huiselijke sfeer.
DeBreij is een kantoor dat zich voornamelijk toelegt op de ondernemingsrechtelijke transactiepraktijk en M&A in het bijzonder. Momenteel zijn er 25 advocaten werkzaam.
Het monumentale gebouw van deBreij kent een lange geschiedenis. Het stamt uit 1905, toen het nog werd gebruikt als woonhuis. Rond 1948 kwam het pand in bezit van de faculteit der Economische en Sociale Wetenschappen van de VU, weet Michèle ons te vertellen. ‘Er was zelfs een inwonende huismeester die koffie en thee zette voor iedereen, dus de huiselijke sfeer is hier altijd geweest.’

Het kantoor – toen nog De Breij Evers Boon geheten – betrok het pand in 2007. Dat wil zeggen: het linkerdeel van het pand. Het kantoor bestond toen nog uit ongeveer zeven advocaten, en het pand was behoorlijk op de groei. Maar het kantoor groeide snel en een paar jaar later (in 2012) werd ook de bovenverdieping van de rechterhelft betrokken. Halverwege 2017 kwam daar de onderste helft – en daarmee onder andere de statige hal op de begane grond en de tuin – er nog bij. Zo kwam het gehele monumentale pand, dat twee voordeuren heeft en geheel in spiegelbeeld is gebouwd, bij het kantoor in gebruik.

Modern ingerichte vergaderzaal in het historische pand van deBreij.

Goede buren
Wegens verdere specialisatie werd besloten om het kantoor per 2018 te splitsen. Zo kreeg deBreij het rechtergedeelte van het pand (gezien vanaf het Vondelpark), terwijl het huidige Evers Soerjatin het linkerdeel betrok. De kantoren zijn nu goede buren met identieke kantoorpanden, maar met uiteenlopende inrichtingen, aldus Michèle.
De inrichting van deBreij is modern en fris, maar met behoud van de klassieke structuren en details. Daar viel dan ook niet aan te tornen: omdat het pand een monument is, kan de indeling niet worden aangepast. ‘Wij wilden dat eigenlijk wel, maar de gemeente ging ervoor liggen,’ verklaart Michèle. Er is tijdens de verbouwing dan ook niets veranderd aan de originele inrichting van de kamers en structuren. ‘Uiteindelijk vinden wij het heel mooi geworden, maar het wijkt wel enigszins af van ons oorspronkelijke idee voor de spreekkamers op de begane grond.’

 

Het historische pand zit vol bijzondere elementen, zoals dit glas-in-lood bij de trap.

Modern-klassieke uitstraling
De verbouwing duurde een aantal maanden. Het doel was om het pand een modern-klassieke uitstraling te geven: ‘We wilden het kantoor echt van ons maken en er onze stempel op drukken, maar wel met respect voor de geschiedenis van het pand’. Zo is er voor gekozen om de oude vloeren te behouden. ‘Er lag van alles overheen, maar we hebben net zo lang gestript tot de mooie houten parketvloer tevoorschijn kwam. Op de plaatsen waar het oorspronkelijke parket niet meer te herstellen was, hebben we de oorspronkelijke vloeren zo goed mogelijk gerestaureerd tot de oorspronkelijke staat.’

Ook het originele glas-in-lood, dat bij binnenkomst direct in het oog springt, is een bron van inspiratie geweest: alle muurverf is hierop afgestemd, zodat het pand één geheel vormt rondom het gekleurde raam. Wij begrijpen dat niet alle kantoorgenoten in het pand aan de Koningslaan verblijven. ‘Omdat we uit onze voegen groeien hebben wij sinds kort ook een verdieping aan de overkant van de straat,’ verklaart Michèle. ‘Het is niet ideaal, maar we willen deze geweldige locatie vooralsnog niet opgeven. Dit is een tijdelijke oplossing.’ De advocaten die in het andere pand werken, lunchen wel altijd in het ‘hoofdgebouw’ en ook de spreekkamers waar cliënten worden ontvangen zitten hier.

Festa Italiana
In de grote keuken, waar inmiddels schalen vol salade, zoete aardappels en verse broodjes op tafel staan, valt de wanddecoratie op: een muur vol ingelijste wielrenshirts. ‘Dat is één van onze tradities,’ vertelt Michèle. ‘Wij organiseren met kantoor jaarlijks de Festa Italiana. Dit is een evenement met een knipoog naar de Giro d’Italia, waarbij alle kantoorgenoten en cliënten een rondje wielrennen, maar dan gewoon in Amsterdam en omstreken.’ Het kantoor laat hiervoor elk jaar eigen wielrenshirts maken. Toen Joris Boon wegging, heeft hij alle shirts laten inlijsten. ‘Dat vonden wij zo’n mooi afscheidscadeau, dat wij ze in de keuken hebben opgehangen.’

 

Ingelijste shirts van de Festa Italiana.

 

Achterin de keuken bevindt zich een klein barretje: Bar Boon. Michèle vertelt ons dat dit voorheen een garage was, en daar kunnen wij ons zeker iets bij voorstellen: de ruimte is ongeveer zo groot als een flinke auto. Er is een tap en er staan wat barkrukken, maar dat hier drukbezochte borrels plaatsvinden kunnen de redactieleden zich niet voorstellen. ‘Het zal je verbazen hoeveel mensen hierin passen, maar onze leukste borrels zijn in de tuin,’ vertelt Michèle. ‘Althans – dat vinden wij. Onze buren zijn niet altijd even enthousiast. Vooral niet als de microfoon erbij wordt gepakt voor de karaoke’. Met de afspraak binnenkort eens op een vrijdag te komen kijken hoeveel mensen er nou echt in het barretje passen, verlaten wij het pand.