In de nieuwe rubriek Bouwstenen besteedt het ABB voortaan in elke editie aandacht aan bijzondere gebouwen of locaties waar advocaten zich gevestigd hebben. De première is aan Prakken d’Oliveira en dat is een mooie aftrap met de oogstrelende nieuwe behuizing van dit kantoor in een van de vleugels van het Tropenmuseum.
Door Tessa Bakker
Met een winterse kou, hagel en forse tegenwind op de fiets richting de Linnaeusstraat, dat klinkt niet erg aantrekkelijk. Deze omstandigheden zijn echter snel vergeten als je arriveert bij het indrukwekkende gebouw aan de Linnaeusstraat 2-A, beter bekend als het Tropenmuseum. Per 1 januari 2016 is Prakken d’Oliveira van de Keizersgracht verhuisd naar één van de vleugels in dit prachtige pand.
Op de buitendeur hangt een briefje dat de receptioniste de deur zal openen nadat er is aangebeld. Het openen van de deur kan even duren, want de receptioniste doet dit persoonlijk en moet daarvoor twee trappen af en de hal doorlopen. Het is op deze manier wel makkelijk om fit te blijven. Bij binnenkomst wordt je aandacht meteen getrokken door de meer dan levensgrote fresco’s in het trappenhuis, die de Nederlandse koloniale geschiedenis verbeelden. Het nodigt meteen uit tot een goed gesprek over dit onderwerp. Het past wel dat een kantoor dat zich op mensenrechten – waaronder deze geschiedenis – toelegt hier praktijk houdt.
De ontvangstruimte heeft hoge plafonds met versieringen en veel hout. Het is hier prettig wachten. Na enkele minuten meldt Michiel Pestman zich, één van de partners van het kantoor. Michiel blijkt een enthousiaste gids te zijn, die veel van de geschiedenis van het gebouw weet en hier graag over vertelt.
Neo-renaissancistisch
Een korte geschiedenisles leert ons dat het ontwerp voor het gebouw van de architect J.J. van Nieukerken is. De architect overleed voordat de bouw in 1915 aanving, zijn zoons hebben de bouw in 1926 voltooid. Het is een zogenaamd neo-renaissancistisch gebouw. Het gebouw moest de macht en glorie van Nederland en zijn koloniën uitstralen. Een speciale commissie heeft de decoraties ontworpen, die verwijzen naar handel, nijverheid, wetenschap, de koloniën en grote Nederlanders. Deze decoraties zijn nog overal terug te vinden in het gebouw. Er is veel gebruik gemaakt van marmer, bladgoud en houtsnijwerk. In 2003 is het gebouw aangewezen als rijksmonument.
Het pand is eigendom van het Koninklijk Instituut voor de Tropen (KIT). Het KIT verhuurt delen van het gebouw aan bedrijven. Michiel vertelt ons dat het advocatenkantoor niet zomaar in aanmerking kwam voor de huur van een ruimte in het gebouw. Het KIT stelt bepaalde eisen waar huurders aan moeten voldoen. Het feit dat het kantoor zich met name richt op asielrecht, vreemdelingenrecht, strafrecht en mensenrechten was van belang om in aanmerking te komen als huurder.
Waakzaamheid
Prakken d’Oliveira huurt (een groot deel van) de F-vleugel van het pand, dat aan een grondige verbouwing werd onderworpen voordat zij erin kwamen. De imposante vergaderruimte heeft uitzicht op het Oosterpark. De bibliotheek, grotendeels van hout, staat in open verbinding met de vergaderruimte. Michiel wijst ons op de bijzondere deur- en raamklinken, die dieren uitbeelden. Welke dieren het zijn kunnen we ter plekke niet met zekerheid vaststellen. Het internet leert ons dat het om haantjes gaat, die symbool staan voor waakzaamheid. Dit past wel bij een advocatenkantoor. Meer van dit soort originele decoraties en details vinden we in de kamers van de advocaten.
Grootste gebouw van de stad
Michiel vertelt ons dat het gebouw het grootste gebouw van Amsterdam schijnt te zijn. Na de rondleiding, waarbij we via de catacomben en een vastzittende lift (‘Het gebeurt wel vaker, maakt u zich geen zorgen’ – aldus de conciërge toen we bezorgd belden omdat de lift niet kwam en we iemand hoorden bonken) bij het museum uitkomen en diverse prachtige zalen zien, durven we dit niet te betwijfelen. Het gebouw is echt enorm.
De medewerkers van Prakken d’Oliveira zijn blij met hun nieuwe plek. Het was voor sommige advocaten wel even wennen om voor het eerst een kamer met kantoorgenoten te moeten delen. In ruil daarvoor werken zij wel in een prachtig historisch pand, waar veel gebeurt en veel verschillende bedrijven/mensen zijn gehuisvest. Bij mooi weer kunnen de medewerkers vanuit het pand zo het Oosterpark in lopen, of het terras van bijvoorbeeld café De Biertuin. Tijdens de lunch is het mogelijk om, via een sluiproute binnendoor, een rondje door het Tropenmuseum te maken. Kortom, een unieke plek voor een advocatenkantoor en een bezoek meer dan waard.