Leven na de advocatuur

Dat er een leven bestaat na de advocatuur bewijst Joris ­Engelsma met zijn ­Wijnkoperij Au Paradis. Omringd door wijndozen uit verschillende Franse streken spraken wij met Engelsma over de advocatuur, de wijnhandel en zijn keuze om het roer om te gooien.

Tekst: Benjamin Bijl en Mayk Koria

Na tien jaar als advocaat te hebben gewerkt bij Labré advocaten, importeert Joris Engelsma tegenwoordig samen met zijn vriendin biodynamische, biologische of met respect voor de natuur geproduceerde wijnen uit Frankrijk. Naast het feit dat het productieproces van deze wijnen beter is voor het milieu, vindt Engelsma deze wijnen over het algemeen lekkerder dan ‘gewone’ wijnen. Au Paradis heeft momenteel een assortiment van 120 verschillende wijnen van 25 verschillende, veelal kleine, producenten.


Joris Engelsma: ‘Het is eigenlijk niets anders dan in de advocatuur’.

Schuld van vriendin
Engelsma grapt dat het de schuld van zijn vriendin is dat hij nu wijn importeert. Hij was altijd al geïnteresseerd in wijnen, maar zijn vriendin heeft ervoor gezorgd dat zijn interesse in een stroomversnelling kwam. Zij is een gediplomeerd wijnkenner en kan uitstekend wijnproeven. Zij is wat men noemt een ‘Weinakademiker’, van wie er maar een handjevol rondloopt in de Benelux. Om deze achtergrond en omdat ze simpelweg veel tijd met elkaar willen doorbrengen, begonnen zij een wijnkoperij. Zijn vriendin is namelijk ‘één van mijn meest favoriete mensen op de wereld’, zegt Engelsma. ‘Au Paradis is een uiting van onze gezamenlijke hartstocht en liefde voor wijn’.

Beaujolais-beurs
Met een glas champagne (‘de enige wijnsoort die óveral bij past’) in de hand luisteren we aandachtig naar Engelsma die vertelt over zijn komende trip naar Frankrijk. Engelsma: ‘Binnenkort ga ik met mijn vriendin weer naar het zuiden van de Bourgogne om een Beaujolais-beurs te bezoeken. Vervolgens gaan we een wijnhuis aandoen te Fuissé waar wij mee samenwerken. Daar gaan wij in het kasteel Château des Rontets overnachten. De volgende ochtend rijden we naar de noordelijke Rhône waar wij een ander wijnhuis gaan bezoeken waar we al mee samenwerken. Onze trip gaat vervolgens naar Beaune, het epicentrum van de Bourgogne, waar wij in drie dagen verschillende producenten zullen bezoeken die wij interessant vinden en met wie we willen samenwerken. Vanuit Beaune rijden we naar de Elzas om onze banden met twee domeinen te versterken. Onderweg doen we het domein Domaine Pignier in de Jura aan om hun dertiende-eeuwse kelder te zien’.

Exact weten waar de wijn vandaan komt, wie de producent is en hoe de sfeer op de wijngaard is, vindt Engelsma belangrijk. Er is een duidelijk andere dagindeling dan die van de advocaat waarneembaar.

‘Vertrouwen kweek je door
goede wijnen te leveren’

Zorgvuldig uitgekozen
De wijnhuizen waar Engelsma mee samenwerkt, heeft hij zorgvuldig uitgekozen. Eerst leest hij zich in over de wijn en de streek. Hij laat ons enkele flinke boeken over wijnen zien, waaronder een wijnencyclopedie, waar hij onder andere zijn informatie uit haalt. Als Engelsma aangetrokken wordt door een wijnhuis gaat hij ernaartoe om een goed gesprek met de wijnmaker te houden om zo de wijn te doorgronden. Om de communicatie met de Franse wijnboeren te bevorderen, volgt hij een cursus Frans. Als de wijn daarnaast van uitstekende kwaliteit is en heerlijk smaakt, neemt hij twee flessen mee terug naar Amsterdam. Een maand na het bezoek, proeft Engelsma weer de wijn om na te gaan of hij het nog ‘te gek’ vindt. ‘Dit doen wij omdat je vlak na het bezoek nog vol bent van de romantiek van de plek en daardoor alles lekker(der) smaakt’, aldus Engelsma. De portfolio van Au Paradise is voor negentig procent op deze wijze opgebouwd.

We vragen Engelsma of hij de advocatuur mist. Engelsma: ‘Ja, ik was gezegend met leuke collega’s, ik heb veel geleerd van de partner voor wie ik werkte en ik vond de manier van werken leuk. Daarnaast vond ik het uitstippelen van strategieën bij nieuwe zaken geweldig, vooral als het lukte op de wijze die ik voor ogen had’.

Avontuur
Ondanks het prettige leven als advocaat heeft Engelsma geen spijt van zijn keus. ‘De stap die ik had moeten maken na tien jaar advocatuur was partner worden en daar waren ook goede kansen voor. Als ik partner werd zou ik nooit meer iets buiten de advocatuur doen. Terwijl ik omgekeerd minder bezwaren zag. Als dit avontuur mis gaat dan kan ik altijd terug naar de advocatuur. Het was een nu of nooit moment’, vertelt Engelsma over zijn beweegredenen de advocatuur te verlaten.

Engelsma vertelt ons dat het een tijd heeft geduurd voordat hij kon wennen aan de koerswijziging. Hij heeft geen achtergrond in het importeren van wijn en er bestaat ook geen opleiding die je kan klaarstomen voor de wijnhandel. Het vak moet je dus leren door trial by error en dat bevalt hem goed. ‘Het is eigenlijk niets anders dan in de advocatuur. Na vijf jaar denk je als advocaat dat je alles weet van het rechtsgebied waarin je werkt, maar dan kom je erachter dat dat niet het geval is. De advocatuur is een prachtig vak, dat je niet op de schoolbanken leert of alleen uit de studieboeken. Je moet om het vak van advocaat te leren echt met je poten in de klei staan en dat is hetzelfde bij wat ik nu doe’, vertelt Engelsma.

Tijdens ons gesprek met Engelsma lopen regelmatig klanten de zaak binnen die belangstellend naar de tentoongestelde wijnflessen kijken. Engelsma vertelt hen met hartstocht over de wijnen en zonder uitzondering lopen ze met een fles in de hand de winkel uit. Engelsma vertelt ons dat het niet de bedoeling was om een winkel te openen waar particulieren binnen kunnen lopen. Aanvankelijk waren ze op zoek naar een pand waar zij een kleine voorraad konden opslaan, zodat restaurants die door hun flessen heen zijn bij hen terecht kunnen, en een plek waar zij met sommeliers wijn kunnen proeven. Vijfennegentig procent van de flessen die Engelsma verkoopt gaat naar de horeca. Dat het pand ook een winkelbestemming heeft, is een leuke bijkomstigheid waardoor particulieren op een laagdrempelige manier kennis kunnen maken met goede wijn.

Gunfactor
We vragen Engelsma hoe hij zijn klanten aantrekt. ‘Het is een kwestie van vertrouwen en gunnen. Het is wat dat betreft niet anders dan in de advocatuur. Je komt ergens binnen en je laat zien wat je hebt en bij de advocaat is dat onder andere de kennis en kwaliteit om problemen op te lossen. Bij wijn is dat hetzelfde. Je moet vertrouwen kweken en dat doe je door goede wijn te leveren. Niet onbelangrijk is dat je het horeca-wereldje moet kennen. Ons voordeel is dat we veel goede contacten hebben in dat wereldje, omdat we vaak restaurants bezoeken’.

Trendsetters
Dat het Engelsma wordt gegund blijkt uit het feit dat ze elk jaar flink groeien. Hij werkt ook graag samen met chefs en sommeliers die het anders willen doen dan de gevestigde orde. Zijn klanten zijn veelal jonge chefs die bij een gerenommeerd restaurant hebben gewerkt, maar kwalitatieve gerechten willen serveren in een ontspannen sfeer. Hij is trots dat hij met deze trendsetters mag werken en het lijstje restaurants die wijn inkopen bij Au Paradis groeit gestaag. Wederom erkenning dat Engelsma en zijn vriendin goede wijn leveren. Niet alleen de horeca gunt het Engelsma, maar ook steeds meer exclusieve wijnhuizen knopen een samenwerking aan met hem. Zo heeft Engelsma producten in zijn assortiment die in Nederland alleen door hem mogen worden verhandeld.

Tijdens ons gesprek met Engelsma heeft hij ook ons kennis laten maken met verschillende bijzondere wijnen. Fun facts over in hoeverre bijvoorbeeld de dikte van het wijnglas invloed kan hebben op de smaak en hoe het suikergehalte van de betreffende wijn tot stand is gekomen, bleven daarbij niet uit. Wij kunnen daarom al onze wijn-liefhebbende-lezers van harte aanraden om eens langs te gaan bij Au Paradis. Maar wees gewaarschuwd: men loopt daar zelden met lege handen weg.